شعر نوشتن در لباس روحانیت سخت است/ شفیعی زبان شعر کلاسیک را بلد است

به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی مجمع ناشران انقلاب اسلامی، منانشر، به نقل از خبرگزاری تسنیم، نشست نقد و بررسی کتاب تازه ویژه کتاب مرز ما عشق است اثر سید محمد مهدی شفیعی با حضور ابراهیم اسماعیلی اراضی، سید محمد مهدی شفیعی و حسین صیامی در محل باشگاه خبرنگاران پویا برگزار شد.
در این نشست ابراهیم اسماعیلی اراضی شاعر و منتقد ادبیات با اشاره موارد سخت افزاری کتاب می شود گفت: آنچه از شهرستان ادب در مدتی که در حوزه نشر فعال شده است، دیده‌ام کتاب‌های آراسته‌ای بوده که مثل خیلی از کتاب‌هایی که ناشران آمارشان روز به روز بالاتر می‌رود با سهل انگاری و تعجیل مشخص است که منتشر نشده است.
وی ادامه داد: در مورد کتاب «مرز ما عشق است» استفاده از کاغد خوب و صحافی خوب با شیوه خوب عرضه شده است اما در به نظرم من طرح رو جلد را می توانست قدری با شیوه های هنری بهتری کار کرد ولی در مجموع کتاب از لحاظ سخت افزاری در موقعیت خوبی قرار دارد.
اسماعیلی اراضی افزود: نکته بعدی که می خواهم اشاره کنم این است مجموعه غزلی را مشاهده می‌کنیم که حس می‌کنم معدل قابل توجهی را داراست که مهمترین دلیلش هم این است که با شاعری مواجه بودم که زبان را به نسبت متوسطی که در حال حاضر در شعر کلاسیک مواجهیم بلد است و خیلی کم با سستی و کاستی و لغزش و از این قبیل  مواجه شدم.
این منتقد ادبی گفت: منتقد موفق کسی است که هر متنی را به تناسب مبانی که خودش را متعهد نشان می‌دهد نقد کند و در موردش صحبت کند قاعدتا مجموعه «مرز ما عشق است» تعریفی که از خودش ارائه می دهد یک مجموعه شعر کلاسیک است. شاعر ابایی ندارد از این که از کاربردهای زبانی که خودشان را کلاسیک تر نشان می‌دهند بهره ببرد مثلا از حروفی که شکل شکسته دارند. اولین موضوعی که باید به آن اشاره کنم این است که مجموعه مرزما عشق است مجموعه ای بود که من در آن با یک پدیده ای که این روزها کمتر با آن مواجهیم مواجه شدم آن هم حسن مطلع‌های قابل توجه بود نه اینکه بخواهم بگویم که در تمام آثار این وجود دارد ولی فکر می‌کنم به عنوان مثال در هر چند اثری که شما از پیش چشم می‌گذرانید با یک آغاز شکوهمند و یک آغاز تاثیرگذار و عجیب مواجه‌اید.
این شاعر و منتقد گفت: نکته دیگری که می‌توان درباره کتاب «مرز ما عشق است» اشاره کرد این است که ما با دو لحن مواجهیم. دو لحنی که شاید هر کدامش برای یک دسته از مخاطبان پسندیده‌تر باشد. لحن گفتمانی یعنی شاعر یک سری نکات را به مخاطب می‌گذارد وسط بعد با هم در موردش صحبت می‌کنند مخاطب امروز با توجه به اینکه خودش را ذی حق می‌داند این لحن را بیشتر می‌پسندد. یک لحن دیگری داریم که لحن خطابه ای است که کم هم نیست اگر چه من طرح غزل ها را در این لحن بی تاثیر نمی‌دانم این لحن خطابه ای یک وقتایی به نظر من مخاطب را پس می‌زند یعنی آن جایی است که دیگر به هر حال ما به ازاها به حداقل می رسند و یک چیزی شبیه القا و بیانیه و از این قبیل مطرح می شود مخاطبی که به قدری انتظارات بیشتری دارد فکر می‌کنم در این دست از این آثار به هر حال دچار فاصله شود و این به این منظور نیست که آن لحن خطابه ای را به هیچ وجه شاعر امروز نباید سراغش برود.
اسماعیلی اراضی با اشاره به این که شاعر هیچ قضاوتی ندارد گفت: شاعر تا بیت پنجم هیچ قضاوتی ندارد و همانطور که خودش مطرح می کند بین خودش و مخاطب به اشتراک می گذارد. از غزل پنجم نشان می‌دهد که شاعر می‌خواهد شعر را فرود بیاورد و یک مصلحتی در ابیات دیده می‌شود یعنی ما در بعضی از غزل‌ها بنا به مصلحتی فرود می آید که واقعا شعر نوشتن در لباس روحانیت سخت است.
در ادامه این نشست سیدمحمد مهدی شفیعی گفت: ممنون هستم از نقد خوب و دقیق ایشان و واقعا یادداشت کردنم؛ یادداشت کردن جلسه‌ای و رسانه ای نبود. نکات را یادداشت کردم برای اینکه هر مقدار بتوانم اصلاح کنم اگر خلاصه موارد بعدی پیش آمد شعرهای بعدی این  موارد را رعایت کنم . یک اشکال هم می گویم به خودم وارد بوده و به جناب اسماعیلی حق دادم عالم در ازلت را باید پاورقی می زدم حد وسط غلطی گرفتم یا باید پاورقی می خورد یا نمی خورد چند مورد استفاده از آیات و روایات است چرا که استفاده از عین متن نبوده پاورقی نزدم عالم در ازلت متن روایتی که بی حاصلی از سمت مردم را آنجا می گوید این اشکال از من بودهاشکال از من بوده که رعایت نکردم بعضی ها می گویند پاورقی خوب نیست من برای مرضی الطرفین بودن بعضی ها را گذاشتم بعضی ها را نگذاشتم این اشکال را درست و وارد می دانم.
سیدمحمد مهدی شفیعی شاعر جوان کشورمان در پایان این نشست با ارائه توضیحاتی درباره کتاب «مرز ما ما عشق است» گفت: این کتاب دارای 29 غزل و 11 رباعی است به دلیل که 30 غزل و ده رباعی بود قصد داشتم 40 شعر باشد که عدد مقدسی در نگاه دینی ما است دقیقه آخر یک غزل را حذف کردمیک رباعی به آن اضافه کردم.