در دهۀ فجر «دلقک و نارنج تلخ» به نماز جمعه آمد

به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی مجمع ناشران انقلاب اسلامی، منانشر؛ «برای اولین بار در تاریخ جشن هنر، تماشای یک نمایش برای کمتر از 18 سال ممنوع شد!»
این تیتر روزنامۀ اطلاعات سال 1356 است که از اتفاقی مهم در سال‌های قبل از انقلاب در شیراز خبر می‌دهد که علی‌رغم تأثیر زیادی که بر شرایط اجتماعی و فرهنگی آن زمان داشته، ولی متأسفانه تاکنون مورد غفلت واقع شده است. سیده عذرا موسوی در رمان «دلقک و نارنج تلخ»، در خلال داستانی جذاب و پرحادثه مربوط به مراسم جشن هنر شیراز در دوران تاریک پهلوی، تصویری کمتر دیده شده از وضعیت سیاسی و اجتماعی آن دوره را ترسیم کرده است. جشن هنر شیراز از جمله مأموریت‌های ضدّدینی حکومت شاه بود که مخالفت‌های گسترده‌ای را از سوی توده‌های مردم در پی داشت. «دلقک و نارنج تلخ» با سوژه‌های بِکر و تکیه کلام‌های خاص آن روزها و چاشنی طنزی که در داستان آن لحاظ شده، روایتی شیرین و دوست‌داشتنی از این واقعۀ مهم تاریخی را بیان کرده؛ به طوری که شما را قانع می‌کند که یک‌نفس، قصه را بخوانید و به سرانجام برسانید؛ خصوصاً خوانندۀ نوجوان و جوانِ کتاب‌نخوان و کم‌طاقت امروزی را.
ماجرا از سَرَک کشیدنِ دو نوجوانِ کنجکاو برای سردرآوردن از سفر شاه و ملکه به شیراز، و پرده برداشتن از حضور گروه‌های بَزَک‌شدۀ هنرمندان خارجی در ایران شروع می‌شود، و با ورود آن‌ها به فعاليت‌های انقلابی و مخالفت‌های مردمی با جشن هنر شیراز ادامه پیدا می‌کند، تا جایی که عاقبت پای این دو نوجوان شیرازی به بازداشتگاه ساواک باز می‌شود.
کتاب «دلقک و نارنج تلخ»، از انتشارات قدیانی، وقایع مستند و تاریخی در قالب رمانی با نشانه‌های داستان انقلاب است؛ با این تفاوت که نویسنده در این کتاب زاویه دید نسل امروز را از پرداخت‌های نخ‌نمای معمول به انقلاب و قالب‌های تکراری داستان‌های نوجوان، به سوی سؤالاتی اساسی در مورد چرایی و چگونگی وقوع انقلاب اسلامی و مردمی ایران می‌کشاند؛ بدون اینکه نویسنده شعار داده باشد و حوصلۀ خواننده را سر برده باشد.
این کتاب در طرح ترویج فرهنگ کتاب و کتاب‌خوانی در نماز جمعه‌های کشور، به‌همت مجمع ناشران انقلاب اسلامی و با همکاری شورای سیاست‌گذاری ائمۀ جمعۀ سراسر کشور در حال اجرا است، معرفی شد.