مدیر انتشارات دارخوین در گفت‌وگو با منانشر:
هر گوشه از پیاده‌روی اربعین یک سوژه برای ناشران و نویسندگان است
در آستانه اربعین حسینی و مراسم پیاده‌روی اربعین حسيني، جانمراد احمدی در گفت‌وگو با منانشر به بيان شرایط اين پياده‌روي بزرگ شيعيان جهان و وظایف جامعۀ نشر در تبیین و ترویج این حرکت عظیم پرداخته است. آنچه در ادامه می‌خوانید صحبت‌های جانمراد احمدی، مدیر انتشارات دارخوین، پیرامون مراسم بزرگ شیعیان است.
به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی مجمع ناشران انقلاب اسلامی، منانشر، در آستانه اربعین حسینی و مراسم پیاده‌روی اربعین حسيني، جانمراد احمدی در گفت‌وگو با منانشر به بيان شرایط اين پياده‌روي بزرگ شيعيان جهان و وظایف جامعۀ نشر در تبیین و ترویج این حرکت عظیم پرداخته است. آنچه در ادامه می‌خوانید صحبت‌های جانمراد احمدی، مدیر انتشارات دارخوین، پیرامون مراسم بزرگ شیعیان است.
آقای احمدی آیا شما در سفر اربعین تا کنون شرکت کرده‌اید؟
بله من توفیق داشته‌ام که یک بار در این سفر شرکت کنم.
فضای آنجا چه طور بود؟
نکته‌ای که می‌شود دربارۀ اربعین گفت این است که این حرکت دریای خروشانی از انسانهایی است که به سمت یک هدف خاص در حرکتند، یک صحرایی است که اگر حالا تشبیه قیامت برای آن نکنیم، همه به دنبال یک نقطۀ اتکا هستند، آن نقطۀ اتکا کربلاست. از هر گوشه با هر زبانی، با هر قومیتی، با هر نژادی همه به سمت یک نقطه در حال حرکت هستند که آن نقطه، نقطۀ امیدشان است، آن نقطه می‌تواند باعث وصلشان به خدا باشد، آن نقطه می‌تواند برای آن‌ها حاجت‌آفرین باشد و یا به نوعی دیگر تسکین‌دهندۀ آلام دنیوی یا افزایش‌دهندۀ حالات معنوی آن‌ها باشد.
حالا یک جایی می‌شود تشبیه کرد فضا را، حرکت را اما من کلماتی نتوانستم پیدا کنم که بتوانم شرح بدهم، هر چه هم بتوانیم ادبی بنویسیم، هر چه هم بتوانیم فلسفی یا عرفانی بنویسیم باز هم یک جای کار می‌لنگد.
با کلمات نمی‌توانیم ادا بکنیم این وصف حالی را که در آن وضعیت، در آن زمان انسانهایی به سمت این مسیر، به حرکت در می‌آیند.
اربعین یک شرایط ویژه‌ای است و نمی‌شود به سادگی آن را بیان کرد .
آقای احمدی ناشران و نویسندگان چه کاری برای تبیین و ترویج این حرکت می‌توانند بکنند؟
خود ما هم اقدامی انجام ندادیم ولی این سفر می‌تواند منبع سوژه باشد، می‌تواند هر گوشه‌ای از آن برای ما یک سوژه باشد.
چنانکه ناشران بتوانند در آن زمینه حرکت کنند، در تمام عرصه‌ها، چه بخش خاطره، چه بخش رمان و چه بخش داستان می‌توانند آثار بی‌نظیری خلق کنند، حتی در بخش عکسش هم می‌توانند. هر مکانی را ما در این مسیر در نظر بگیریم می‌تواند یک منبع سوژه باشد برای ناشران.
به نظر خودم بالاخره نیاز است که به‌صورت جدی‌تری وارد این عرصه شویم. حداقل اگر اربعین را یا آن زائران اربعین را، یک حرمت خودجوشِ انسانیِ برآمده از قلوب مردم ببینیم، باید این قضیه را جدی بگیریم که از همین حرکت خوجودش مردمی، کالای فرهنگی تولید کنیم که باز در همین زمینه به کار گرفته شود.
اگر ناشران توان این را داشته باشند و بتوانند برنامه‌ریزی کنند و یک اثری تولید کنند که سال دیگر بتواندآن را در اربعین به زائری که این اثر با سوژۀ او تولید شده است، عرضه کنند.
این حرکت چه دستاوردی می‌تواند داشته باشد؟
واقعیت این است دوستانی که به این سفر می‌روند خودشان را بیمه می‌کنند، افراد وقتی به این سفر می‌روند تا مدتها از یک روح عاطفی، معنوی برخوردار هستند و می‌گویند ما وقتی در این فضا قرار می‌گیریم تا مدتها فکر می‌کنیم فکر و روح‌مان حسینی است، حالا شاید به مرور زمان این کم شود ولی تا مدتها ادامه دارد. یک فرد که از نظر فردی این حرکت در او به وجود می‌آید حالا وقتی این دگرگونی در یک جمعی این اتفاق می‌افتد، او می‌تواند در جامعه هم نقش ایفا کند. یعنی آن حرکت معنوی که برای آن فرد اتفاق افتاد است، وقتی در یک کاروانی رخ می‌دهد، وقتی آن کاروان به صورت جمعی وارد شهرشان می‌شوند، آن تأثیر معنوی جمعی را بر روی شهر می‌گذارد. حالا این را به یک کشور ، به کشورهایی که از آن‌ها زائر آمده است تعمیم دهیم. به نظرم این حرکت نوعی تزریق معنویت و عرفان به جامعۀ شیعی است و نشانۀ قدرت ایمان به امام حسین است که می‌تواند این همه انسان را به یک سمتی بکشاند و دیگر جوامع بشری نظاره گر این باشند.