نامه‌ای که اسیری را زنده کرد
چهارشنبه 22 فروردين 1397

نامه‌ای که اسیری را زنده کرد

عباس شهریاری در بهمن ماه سال ۱۳۶۲ در جریان عملیات آبی، خاکی «خیبر» به اسارت نیروهای دشمن درآمد و هفت سال ناگزیری اسارت را در کنج اردوگاه‌های تحمل کرد.

به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی مجمع ناشران انقلاب اسلامی، منانشر، به نقل از خبرگزاری ایسنا، «من، داود، علی» خاطرات «عباس شهریاری» آزاده‌ای از خانواده‌ای مذهبی است که در سه فصل توسط خودش به نگارش درآمده است. شهریاری اصالتی« خوانساری» دارد، اما از سال‌های نوجوانی‌ در تهران زندگی می‌کرد.
نوجوانی‌ او نیز همانند اغلب هم‌نسلی‌هایش به انقلاب گره خورده بود. او پس از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی به سپاه پاسداران انقلاب‌اسلامی پیوست. در سال ۱۳۶۲برای آموزش نیروهای لبنانی اعزام شد. پس از بازگشت از لبنان در بهمن‌ماه همان سال همسر باردار و دو فرزندش را به دست خدا سپرد و به جبهه‌های جنگ پیوست.
عباس شهریاری در بهمن ماه سال ۱۳۶۲ در جریان عملیات آبی، خاکی و دشمن‌شکن «خیبر» به اسارت نیروهای دشمن درآمد و هفت سال ناگزیری اسارت را در کنج اردوگاه‌های غربت صبورانه و سربلند تاب آورد. در حالی‌ که خانواده‌اش مشغول تدارک گرامیداشت اولین سالگرد شهادتش بودند، نامه‌ای که فقط عنوانی از او داشت، مژده زنده ‌بودنش را با خود به ارمغان آورد....
«من، داود، علی» در ۱۴۰صفحه رقعی با قیمت پشت جلد ۹۰۰۰ تومان در «سی‌ویکمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران» دراختیار علاقه‌مندان به این عرصه قرار خواهد گرفت.
نظر بدهید