هم‌نشینی چهره‌های جوامع اسلامی برای راه‌اندازی «جایزۀ ادبی» خاص

به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی مجمع ناشران انقلاب اسلامی، منانشر، سلسه نشست «هم‌اندیشی اتحادیه‌های نویسندگان و ناشران حامی مقاومت و فلسطین» که در چندین نوبت 23 و 24 آبان در دستور برگزاری است عصر چهارشنبه نیز با حضور برخی نویسندگان و شعرای کشور و همچنین میهمانان خارجی شکل گرفت.
دراین نشست‌ها که به میزبانی مجمع ناشران انقلاب اسلامی انجام می‌گیرد، جزئیات جایزۀ بین‌المللی ادبی فلسطین میان اهالی فرهنگ و ادب ملل مسلمان بررسی می‌شود تا در مورد چگونگی برگزاری آن به نتیجۀ قطعی برسند.
در همین رابطه شامگاه چهارشنبه نیز در میزگردی با حضور برخی همچون محسن پرویز، علی‌رضا قزوه، علی‌محمد مؤدب و میهمانانی خارجی از کشورهای پاکستان، سوریه، عراق، ترکیه، لبنان، اندونزی، فلسطین، یمن و تونس به بررسی موضوع و تبادل دیدگاه‌ها پرداختند، و در این راستا عنوان جایزه، محتوا، ساختار و چگونگی برپایی جایزه ازجمله محورهای مورد بحث میهمانان قرار گرفت.
یک راهبرد مشخص؛ نه صرفاً ساختار
فلاح حسین منخی از روحانیون و علمای حوزۀ ادبیات عراق به وجوب برخی الزامات جایزه تأکید کرد و گفت: «این جایزه به یک راهبرد مشخص نیاز دارد یعنی الزام بر سر برخی معیارهای فرهنگی مشخص. صرفاً اکتفا بر سر ساختار کفایت نمی‌کند بلکه محتوای آثار باید تعیین و تکلیف شود».
وی همچنین گفت: «موضوع نباید به نویسنده تحمیل شود بلکه او را باید توجیه کرد که هدف این جایزۀ ادبی در روایت‌گویی دربارۀ مقاومت چیست و واقعیت را برای او ملموس ساخت وگرنه اینکه نویسنده چه ویژگی‌های سنی و تابعیتی و غیره دارد را نباید اهمیت داد».
در این‌باره میثم نیلی، مدیرعامل مجمع ناشران انقلاب اسلامی یادآوری کرد: «حتماً این جایزه چارچوب ادبی دارد و اصلاً بحثی در اینباره نداریم چون تمرکز ما بر فلسطین و مقاومت است. کاری هم نداریم نویسنده ایرانی است یا غیرمسلمانی از کشوری دورافتاده».
 

آثاری فقط با امتیاز بالا برای مخاطب
وی درعین حال تذکر داد: «البته قرار نیست بی‌توجه به ساختار فنی باشیم بنابراین هدف روی آثاری است که امتیاز بالای نگارشی هم دارند چرا که قرار است این آثار وارد چرخۀ خواندن و مطالعۀ مردم شوند».
در ادامه نیز میان میهمانان دیگر موضوعات به بحث و چالش کشیده شد. چنانکه طراده حماده از میهمانان حاضر از کشور لبنان تصریح کرد: هرچند نویسنده باید آزاد باشد اما نگارندۀ این موضوع باید خود مقاومت را در وجودش حس کند. این جایزه باید توان رصد همۀ آثار حوزۀ مقاومت با بار ارزشی فرهنگی-هنری را داشته باشد بدون هرگونه هجو و مدح و دیگر اینکه جنبۀ مقاومت را به‌طور کلی درنظر بگیرد».
عنوانی کلی یا جزئی برای مقاومت؟
هرچند که به زعم برخی همچون سمیر المطرود، میهمان سوری نشست؛ «اگر بر جشنواره اسم خاص فلسطین و مقاومت را نیاوریم و عنوان کلی بدهیم خود به خود هدف‌گذاری جایزه به سمت دیگری می‌رود».
سیدصادق الشرفی، فعال حوزۀ نشر یمن نیز عنوان داشت: «هدف جایزه باید روی آثار با محتوای مقاومت و مقابله جدی با صهیونیسم باشد تا در این موضوع ایجاد وحدت کنند. پس ابعاد سیاسی قضیه نیز باید درنظر گرفته شود. به نویسنده امری دیکته نشود اما جایزه باید هدفمند باشد».
فاطمه جغام از تونس نیز ابراز داشت: «پیشنهاد می‌کنم این جایزه ارزش و بعد جهانی بگیرد و هدف‌گذاری از همین ابتدا مثل نوبل باشد. به‌طوری که همه بتوانند در آن شرکت کنند پس جایزه خودش را محدود نکند. باید تبدیل به جشنواره‌ای برای تشویق آثار ممتاز هنری و ادبی با محتوای مقاومت عنوان بگیرد».
همچنین محسن پرویز، مدیر انجمن قلم ایران تأکید داشت که «جنبۀ سفارشی‌سازی و وادار کردن نویسنده به سمت محتوا، اصلاً در کار نیست. بحث جایزه بر سر حمایت از کسانی است که دربارۀ مظلومیت و مقاومت می‌نویسند».
جایزه جهانی به مرکزیت ایران
همچنین بدیع صقور از کشور سوریه توضیح داد: «امیدوارم این اتفاق تبدیل به جایزه جهانی به مرکزیت ایران و برای تشویق جوانان شود. نگاه آن نیز برای سال‌های متمادی باشد. نه فقط درمورد فلسطین بلکه انسانیت را درهرجایی مدنظر بگذارد».
در ادامه برای جمع‌بندی دربارۀ موضوع و نام واحد برای این جایزه، مباحث و نظرات مختلف و گاه متفاوتی شکل گرفت تا بتوانند تا آخر هفتۀ جاری به تصمیم واحد و قطعی و نیز سیاست‌گذاری نوشته‌ای برای اعلام رسمی جزئیات این جایزه به ویژه نام رسمی آن برسند.
گفتنی است در این نشست همچنین دینا سلیمان استاد دانشگاه روابط بین‌الملل اندونزی، عبدالله یوسف عبدالحسین از عراق، صابر کربلایی چهرۀ دانشگاهی پاکستان، آل تکین دورسون اوغلو از ترکیه و چندین میهمان علمی و ادبی خارجی دیگر نیز حضور داشتند.