اگر توان پیگیری مطالبات ناشران را ندارید، بحث را منحرف نکنید

به گزارش مجمع ناشران انقلاب اسلامی، منانشر، به نقل از خبرگزاری فارس، در پی گرانی ادامه‌دار قیمت کاغذ، در آخرین روزهای سال ۱۳۹۷ تعدادی از تشکل‌های نشر و انجمن‌های ناشران با ارسال نامه‌ای به مسئولان ارشد دولتی، خواستار حل مشکل کاغذ شدند.

ناشران امضاکنندۀ این نامه راه‌حل اصلی مشکل کاغذ را خودکفایی در تولید کاغذ عنوان کردند و سرمایه‌گذاری زیربنایی در تولید کاغذ و  اهتمام در تولید ملی این کالای استراتژیک را مطالبۀ اصلی خود عنوان کردند.

ممانعت جدی دولت از خام‌فروشی کارخانه‌های تولید کاغذ و الزام آن‌ها برای تولید کاغذ مورد نیاز داخل، تسهیل شرایط تولید کاغذ مرغوب داخلی و انجام حمایت‌های مؤثر اقتصادی از کارخانه‌های تولید کاغذ، تکمیل فوری و راه‌اندازی کارخانه‌ها و پروژه‌های نیمه‌تمام تولید کاغذ داخلی و سرمایه‌گذاری ویژۀ دولت برای انتقال دانش و فناوری و صنعت تولید کاغذ بر پایۀ تفالۀ نیشکر، چهار محور اصلی بود که در این نامه با امضای بیش از ده تشکل فرهنگی و انجمن صنفی حوزۀ نشر به آن اشاره شد.

این نامه واکنشی از سوی نیکنام حسینی‌پور، مدیرعامل خانۀ کتاب در پی داشت.

حسینی پور مدیر عامل خانه کتاب در قالب مصاحبه‌ای با یکی از رسانه‌ها، اتحادیۀ ناشران و کتاب‌فروشان تهران را نماینده و سخنگوی قانونی ناشران عنوان کرده بود. حسینی‌پور حضور بخش خصوصی را در تولید کاغذ ضامن سوددهی آن دانسته و گفته بود اگر بخواهیم کاری کنیم، باید تولید کاغذ به گونه‌ای باشد که یک کارخانۀ بی‌فایدۀ دیگر روی دست دولت نماند.

در همین خصوص خبرنگار فارس با محمدعلی مرادیان، معاون تشکیلاتی مجمع ناشران انقلاب اسلامی گفت‌وگویی انجام داد، وی دربارۀ این نامه و اظهارات مدیر خانۀ کتاب اظهار داشت: وقتی این متن مصاحبه را خواندم، احساس کردم این حرف‌ها متعلق به یک مدیر غیرنشری است تا مدیرعامل خانۀ کتاب؛ البته شاید نامۀ تشکل‌های نشری را اصلاً مطالعه نکرده باشند. کاش این نامۀ دوصفحه‌ای به‌درستی مطالعه می‌شد و بعد درباره محتوای آن و نه اینکه چه کسی نماینده و سخنگوی ناشران هست یا نیست، موضع‌گیری می‌شد.

مرادیان با اشاره به اینکه بیش از ده انجمن و تشکل ناشران با پشتوانۀ ناشران متعدد، امضاکنندۀ این نامه هستند، افزود: ایشان به‌جای اینکه بیایند و پای صحبت ناشران امضاکنندۀ این نامه بنشینند و از نتیجۀ بررسی‌ها و نشست‌های تخصصی و منطق حاکم بر این نامه مطلع شوند، بحث را به سمت اینکه چه کسی نمایندۀ صنف هست یا نیست برده‌اند. همین نشان می‌دهد چه کسانی واقعاً به دنبال حل مشکل کاغذ هستند و چه کسانی به دنبال اختلاف‌افکنی در صنف ناشران. اگر خانۀ کتاب و وزارت ارشاد توان پیگیری مطالبات ناشران و حل بحران کاغذ را ندارند، لااقل حالا که خود ناشران مشغول تلاش هستند، بحث را منحرف نکنند.

مدیر دفتر تشکل‌های مجمع ناشران با اشاره به بحث نمایندۀ قانونی تاکید کرد: اتحادیۀ ناشران و کتاب‌فروشان تهران همان طور که از اسمش پیداست، فقط محدود به شهر تهران است و حتی نمایندۀ قانونی ناشران استان تهران هم نیست. این اتحادیه چطور نزد ایشان نمایندۀ قانونی همۀ ناشران کشور محسوب می‌شود؟ ایران برای ایشان در شهر تهران خلاصه می‌شود؟ چطور ایشان تشکل‌های فرهنگی و انجمن‌های نشر را که در گسترۀ استان‌های مختلف فعالیت قانونی دارند، نادیده می‌گیرد و به دلیل نوع ارتباطشان با یک اتحادیه فقط آن را به رسمیت می‌شناسند؟ نتیجۀ همین نوع برخورد با مسائل موجب به‌وجود‌آمدن وضع نابسامان فعلی شده است.

وی ادامه داد: ناشران و تشکل‌های نشر مجوز خود را از وزارت ارشاد می‌گیرند، چگونه می‌شود نمایندۀ صنف نشر مجوزش متعلق به وزارتخانۀ دیگری باشد؟ اتحادیۀ ناشران و کتاب‌فروشان تهران حدود چهارصد عضو ناشر دارد و بیشتر اعضای این اتحادیه کتاب‌فروشان محترمی هستند که خود در تولید کتاب دخالتی ندارند. تشکل‌های نشری به عدد عضو و گسترۀ جغرافیایی بیش از اعضای محترم اتحادیه هستند.

مرادیان با اشاره به اضافه‌شدن معضل کمبود زینک به مشکلات ناشران و سه‌برابرشدن قیمت آن در روزهای پایانی سال ۹۷ گفت: در حال حاضر قیمت تمام‌شدۀ کتاب چند برابر شده، قدرت خرید مردم هم بیش از پیش کاهش پیدا کرده و بسیاری از ناشران توان ادامۀ فعالیت ندارند؛ اما تمام کاری که ارشاد توانسته طی یک سال انجام دهد، توزیع قطره‌چکانی کاغذ با نرخ دولتی بوده که کفاف نیاز نشر را نمی‌دهد و تأثیر آن‌چنانی هم بر قیمت کاغذ در بازار آزاد نگذاشته است. در چنین شرایطی است که باید ریشۀ مشکل را پیدا کنیم تا با هر بار محدودیت واردات یا کم و زیاد شدن قیمت ارز، لرزه به تن صنعت نشر کشور نیفتد. ریشۀ این مشکلات هم در نبود تولید کاغذ مرغوب داخلی است که باید با اقدام و سیاست‌گذاری درست از سوی دولت حل شود.