پنجشنبه 05 ارديبهشت 1398
آموزههای فلسفه غرب مورد تایید اسلام نیست
دردهه هشتاد جریان فلسفی روانشناسی وارد کشور شد که بیشتر به صورت ترجمه بود و افراد صاحبنامی در این حوزه که هدف آموزش تعقلمحور داشتند، مشغول به فعالیت شدند. هدف این حوزه رشد تفکر و استدلال در کودکان بود. ایدهای که در این هدف اتخاذ شد، روش تسهیلگری در آموزش بود.
به گزارش پایگاه اطلاعرسانی مجمع ناشران انقلاب اسلامی، منانشر، نشست تخصصی «فلسفه و تربیت حقمدار» در سومین روز نمایشگاه بینالمللی کتاب تهران در غرفه مجمع ناشران انقلاب اسلامی برگزار شد. در این نشست تخصصی، خانم دکتر یاوری، عضو هیئتعلمی دانشگاه تربیت مدرس و خانم حنانه انصاری، دانشجوی کارشناسی فلسفه علم، با صحبتهایی در خصوص فلسفه تعلیم و تربیت و آموزش به کودکان و نوجوانان صحبت کردند که در ادامه میخوانید.
در آغاز این نشست تخصصی، خانم دکتر یاوری، عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرس، با ذکر نکاتی در خصوص آموزش فلسفه به کودکان گفت:
هدف تفکر فلسفی جامعهپذیرکردن کودکان است که این اتفاق باعث آموزش روش تفکر و استدلال شد. ما وقتی به طور جزیی نگاه میکنیم، در واقع بعد از جنگ جهانی و جنبشهای دانشجویی دیدیم که دانشجویان در تلاش هستند که به یک همزیستی مسالمتآمیز و همدلانه با یکدیگر دست پیدا کنند و در یک جامعه با مدل دموکراسی ایفای نقش کنند. این نکنه توجه بسیاری از افراد را برانگیخت. میبینیم که مبانی این جوامع دموکراتیک مورد قبول ما نیست. ما میخواهیم بررسی کنیم چه کتابی میتواند ایده و فلسفههای ذهنی کودک را به پدر و مادر بشناساند. اما این موضوع بدیهی است که اشتراک بین کلمات لزوماً اشتراک محتوا نیست.
وی افزود: غالب اصلی که در فلسفه برای کودکان مطرح است، در گفتوگویی طرحبندی میشود و اعتقاد بر آن است که قصد آن پروراندن دانش کودکان و نوجوانان است تا فهم کاربردی از مسائل پیدا کند. در این گفتوگوی خلاق بچهها این درد را پیدا میکنند که مهارت را شکل دهند. حرف و هدف نهایی این ایده پروراندن قوه درک و استدلال بچهها است. این گفتوگوی خلاق به بچهها این اجازه را میدهد که در آینده موفقیت اجتماعی کسب کنند و با توجه به تصویری که از جامعه پیدا میکنند، با جهان پیرامون خود ارتباط بهتری برقرار کنند.
وی تصریح کرد: پایان بازی که در این کتابها مطرح میشود، این اجازه را به بچهها میدهد که با قوه استدلال و فهم خود داستان را تحلیل کنند. مولف میگوید ما باید اطمینان فکری داشته باشیم؛ اما عملاً نمیتوان تفکر بی چون و چرای قطعی داشته باشیم. در قدم بعدی نظر دیگری را عنوان میکند که حقیقت آن چیزی است که بتوان از آن منفعت بیشتری را کسب کرد. چیزی که بدیهی است، این است که نمیتوان حقیقت قطعی و ثابتی تحمیل کرد.
برخی افراد خیلی با جزییات درگیر مسئله هستند که چگونه از یک موقعیتی که بچهها درگیر آن هستند، به صورتمسئله برسند و از آن ایدهپردازی کنند؛ اما صورت دیگری از خلاقیت وجود دارد که به آن تفکر همگرا میگویند که در نگاه فلسفه این بخش نادیده گرفته میشود؛ اما معلمان توصیه میشوند که به هیچ وجه یک جواب را به عنوان جواب واحد انتخاب نکنند؛ بلکه هرکسی با دید و جهانبینی خود به سوالات پاسخ دهد.
در ادامه خانم حنانه انصاری، دانشجوی کارشناسی فلسفه علم، با اشاره به محتوای آموزشی فلسفی برای کودکان گفت: محتواهای برنامه درسی آموزش مهارت از نظر ما پذیرفته نیست. چیزی که میدانیم این است که بچهها عملاً در گفتوگوهای حل کندوکاو کمتر دیده میشوند که کل جمع به یک نتیجه واحد برسند. عملاً هرکس نظر خود را میگوید و بچهها با کثرت نظرات مواجه میشوند که این گام خوب اما غیر ادامهدار است.
در پایان، خانم دکتر یاوری به بررسی و تحلیل نظر مقام معظم رهبری در این موضوع پرداخت و گفت: ایشان در بحثی دو هدف اصلی را پیگیری میکند. یکی آموختن به بچهها و دیگری جامعهپذیری در یک جامعه. هدف اول از دید اسلام منطقی نیست. در روایتی داریم که عقل چیزی است که در خدمت عبادت خداوند کامل میشود. بحث دوم تاکید ایشان به آموزش خردورزی به کودکان در کنار محتواسازی است. اما نظریات دیگر، محتوا را در درجات بعد مورد بررسی قرار میدهد.
در آغاز این نشست تخصصی، خانم دکتر یاوری، عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرس، با ذکر نکاتی در خصوص آموزش فلسفه به کودکان گفت:
هدف تفکر فلسفی جامعهپذیرکردن کودکان است که این اتفاق باعث آموزش روش تفکر و استدلال شد. ما وقتی به طور جزیی نگاه میکنیم، در واقع بعد از جنگ جهانی و جنبشهای دانشجویی دیدیم که دانشجویان در تلاش هستند که به یک همزیستی مسالمتآمیز و همدلانه با یکدیگر دست پیدا کنند و در یک جامعه با مدل دموکراسی ایفای نقش کنند. این نکنه توجه بسیاری از افراد را برانگیخت. میبینیم که مبانی این جوامع دموکراتیک مورد قبول ما نیست. ما میخواهیم بررسی کنیم چه کتابی میتواند ایده و فلسفههای ذهنی کودک را به پدر و مادر بشناساند. اما این موضوع بدیهی است که اشتراک بین کلمات لزوماً اشتراک محتوا نیست.
وی افزود: غالب اصلی که در فلسفه برای کودکان مطرح است، در گفتوگویی طرحبندی میشود و اعتقاد بر آن است که قصد آن پروراندن دانش کودکان و نوجوانان است تا فهم کاربردی از مسائل پیدا کند. در این گفتوگوی خلاق بچهها این درد را پیدا میکنند که مهارت را شکل دهند. حرف و هدف نهایی این ایده پروراندن قوه درک و استدلال بچهها است. این گفتوگوی خلاق به بچهها این اجازه را میدهد که در آینده موفقیت اجتماعی کسب کنند و با توجه به تصویری که از جامعه پیدا میکنند، با جهان پیرامون خود ارتباط بهتری برقرار کنند.
وی تصریح کرد: پایان بازی که در این کتابها مطرح میشود، این اجازه را به بچهها میدهد که با قوه استدلال و فهم خود داستان را تحلیل کنند. مولف میگوید ما باید اطمینان فکری داشته باشیم؛ اما عملاً نمیتوان تفکر بی چون و چرای قطعی داشته باشیم. در قدم بعدی نظر دیگری را عنوان میکند که حقیقت آن چیزی است که بتوان از آن منفعت بیشتری را کسب کرد. چیزی که بدیهی است، این است که نمیتوان حقیقت قطعی و ثابتی تحمیل کرد.
برخی افراد خیلی با جزییات درگیر مسئله هستند که چگونه از یک موقعیتی که بچهها درگیر آن هستند، به صورتمسئله برسند و از آن ایدهپردازی کنند؛ اما صورت دیگری از خلاقیت وجود دارد که به آن تفکر همگرا میگویند که در نگاه فلسفه این بخش نادیده گرفته میشود؛ اما معلمان توصیه میشوند که به هیچ وجه یک جواب را به عنوان جواب واحد انتخاب نکنند؛ بلکه هرکسی با دید و جهانبینی خود به سوالات پاسخ دهد.
در ادامه خانم حنانه انصاری، دانشجوی کارشناسی فلسفه علم، با اشاره به محتوای آموزشی فلسفی برای کودکان گفت: محتواهای برنامه درسی آموزش مهارت از نظر ما پذیرفته نیست. چیزی که میدانیم این است که بچهها عملاً در گفتوگوهای حل کندوکاو کمتر دیده میشوند که کل جمع به یک نتیجه واحد برسند. عملاً هرکس نظر خود را میگوید و بچهها با کثرت نظرات مواجه میشوند که این گام خوب اما غیر ادامهدار است.
در پایان، خانم دکتر یاوری به بررسی و تحلیل نظر مقام معظم رهبری در این موضوع پرداخت و گفت: ایشان در بحثی دو هدف اصلی را پیگیری میکند. یکی آموختن به بچهها و دیگری جامعهپذیری در یک جامعه. هدف اول از دید اسلام منطقی نیست. در روایتی داریم که عقل چیزی است که در خدمت عبادت خداوند کامل میشود. بحث دوم تاکید ایشان به آموزش خردورزی به کودکان در کنار محتواسازی است. اما نظریات دیگر، محتوا را در درجات بعد مورد بررسی قرار میدهد.
https://mananashr.ir/news/29675/
برای ذخیره در کلیپ برد کلیک کنید
نظر بدهید