سه شنبه 09 مهر 1398
بررسی وضعیت کارخانۀ کاغذ کارون
همچنان بلاتکلیف...
بهراستی چرا وقتی یک مجموعۀ خصوصی برای حل مشکل کاغذ که امروز نیز دچار بحران است، وارد مسیر سرمایهگذاری شده است، باید با چنین پرونده ای روبهرو باشد که حتی با گذشت شش سال، قدمی برای حل آن برداشته نشده است.
اینکه سالها است گفته میشود برای تولید کاغذ احتیاجی به قطع درختان نیست، حرف اشتباه و گزافی نیست. دیگر زمان آن گذشته است که بخواهیم برای تولید کاغذ درخت قطع کنیم و خیلیها هم به این نتیجه رسیدهاند و در کشورهای مختلفی، از مواد دیگری برای تولید کاغذ استفاده میکنند. از جملۀ این مواد، باگاس است. در این گزارش چرایی تولیدنشدن کاغذ در کشورمان توسط کارخانههای مختلف را بررسی کردهایم.
«سال 1392 بود که اموال منقول و غیرمنقول کارخانۀ کاغذ پارس، طی مزایدهای از سوی شرکت "آتیۀ دماوند" به ما واگذار شد و ما مجموعهای به نام "گلریز صنعت شوشتر" را تأسیس کردیم.»
این صحبتهای قاسم فدایی، مدیرعامل کارخانۀ گلریز صنعت شوشتر در گفتوگو با خبرگزاری فارس است. مزایده و خریداری این کارخانه آغاز داستانی است که همچنان با راکدماندن کارخانه ادامه دارد.
وقتی قاسم فدایی در سال 1392 این مجموعه را خرید و به گفتۀ خود، تقریباً حدود 100میلیارد تومان برای تجهیز و راهاندازی آن هزینه کرد، نمیدانست در چه راهی قدم گذاشته است؛ راهی که هنوز به پایان نرسیده و کارخانه پلمب است. بله، درست متوجه شدید! کارخانهای که خریده شد، قبل از بهرهبرداری پلمب شد. این مجموعه در سال 1392، طی یک مزایدۀ رسمی از شرکت آتیۀ دماوند خریداری و پیشپرداخت اولیۀ آن پرداخت شد و در ادامه، قرار بود ظرف مدت 9 ماه اسناد مالکیت منتقل شود؛ اما به گفتۀ فدایی، عملیات انتقال سند انجام نپذیرفت و مشکلات همچنان باقی ماند، تا اینکه در 31خرداد1393، طی حکمی از سوی دادگاه عمومی حقوقی تهران، کاغذ کارون ورشکسته اعلام شد. همچنین مشخص شد در تاریخ 7اردیبهشت1392، حکم توقیف برای کارخانۀ کاغذسازی کارون آمده؛ در صورتی که مزایده در 7آبان1392 برگزار شده است. این مسیر تا فروردین سال 1395 ادامه داشت تا اینکه کارخانه پلمب شد. سؤال این است که آیا شرکت آتیۀ دماوند با علم به جریان رسیدگی قضایی این کارخانه و پیشبینی پلمبشدن آن، اقدام به فروش ملک کرده است؟ آیا قانوناً و عرفاً فروش این اموال توسط شرکت آتیۀ دماوند صحیح بوده یا خیر؟ چرا پس از گذشت تقریباً شش سال از دریافت حکم و همچنین پلمب کارخانه، شرکت آتیۀ دماوند بهعنوان فروشنده نتوانسته است این مشکل را رفع نماید؟ چرا شرکت آتیۀ دماوند خود را ملزم به رعایت قانون و برگرداندن ضرر و زیان نمیداند؟
در سال 1396، محمدرضا رستمی، عضو هیئتمدیره و مدیرعامل شرکت آتیۀ دماوند، در خصوص انتقال داراییهای شرکت کاغذ کارون و وضعیت پروندۀ حقوقی آن، در چهار بند شفافسازی کرد. در این بندها آمده است :
۱. این شرکت بهمنظور وصول مطالبات خود از شرکت کاغذسازی کارون نسبت به اسناد رهنی در اختیار از طریق حقوقی اقدام و در تاریخ 14/8/88، مبادرت به صدور اجراییه نمود. در ادامۀ روند توقیف، ارزیابی و مزایدۀ اموال و داراییهای رهنی به انجام رسید و نهایتاً اموال مذکور بهعنوان اموال تملیکی در مالکیت این شرکت قرار گرفت .
آنچه تا کنون مشخص است، بعد از حدود شش سال، هنوز این پرونده باز است و متأسفانه شرکت آتیۀ دماوند حتی حاضر به اجرای قرارداد هم نیست؛ در حالی که در قرارداد صراحتاً آمده که فروشنده موظف است که ثمن پرداختی اولیه بهعلاوۀ 21درصد نرخ بهرۀ سالیانه را مسترد نماید و علاوه بر آن، کلیۀ هزینههای انجامشده نیز باید به نرخ روز محاسبه و بازگردانده شود؛ ولی تاکنون اقدامی در این راستا انجام نشده است. علاوه بر آن، کلیۀ هزینههای انجامشده نیز باید به نرخ روز محاسبه و بازگردانده شود؛ اما تا به امروز حرکتی از سوی شرکت آتیۀ دماوند صورت نگرفته است.
بهراستی چرا وقتی یک مجموعۀ خصوصی برای حل مشکل کاغذ که امروز نیز دچار بحران است، وارد مسیر سرمایهگذاری شده است، باید با چنین پرونده ای روبهرو باشد که حتی با گذشت شش سال، قدمی برای حل آن برداشته نشده است. این در صورتی است که همان طور که گفته شد، بازار با کمبود کاغذ و افزایش ششبرابری نرخ آن روبهرو است. در حالی که این مجموعه بزرگترین مجموعۀ تولید خمیر از باگاس در ایران است که ظرفیت 85هزارتنی خمیر برای تولید کاغذ تحریر و چاپ را دارد.
«سال 1392 بود که اموال منقول و غیرمنقول کارخانۀ کاغذ پارس، طی مزایدهای از سوی شرکت "آتیۀ دماوند" به ما واگذار شد و ما مجموعهای به نام "گلریز صنعت شوشتر" را تأسیس کردیم.»
این صحبتهای قاسم فدایی، مدیرعامل کارخانۀ گلریز صنعت شوشتر در گفتوگو با خبرگزاری فارس است. مزایده و خریداری این کارخانه آغاز داستانی است که همچنان با راکدماندن کارخانه ادامه دارد.
وقتی قاسم فدایی در سال 1392 این مجموعه را خرید و به گفتۀ خود، تقریباً حدود 100میلیارد تومان برای تجهیز و راهاندازی آن هزینه کرد، نمیدانست در چه راهی قدم گذاشته است؛ راهی که هنوز به پایان نرسیده و کارخانه پلمب است. بله، درست متوجه شدید! کارخانهای که خریده شد، قبل از بهرهبرداری پلمب شد. این مجموعه در سال 1392، طی یک مزایدۀ رسمی از شرکت آتیۀ دماوند خریداری و پیشپرداخت اولیۀ آن پرداخت شد و در ادامه، قرار بود ظرف مدت 9 ماه اسناد مالکیت منتقل شود؛ اما به گفتۀ فدایی، عملیات انتقال سند انجام نپذیرفت و مشکلات همچنان باقی ماند، تا اینکه در 31خرداد1393، طی حکمی از سوی دادگاه عمومی حقوقی تهران، کاغذ کارون ورشکسته اعلام شد. همچنین مشخص شد در تاریخ 7اردیبهشت1392، حکم توقیف برای کارخانۀ کاغذسازی کارون آمده؛ در صورتی که مزایده در 7آبان1392 برگزار شده است. این مسیر تا فروردین سال 1395 ادامه داشت تا اینکه کارخانه پلمب شد. سؤال این است که آیا شرکت آتیۀ دماوند با علم به جریان رسیدگی قضایی این کارخانه و پیشبینی پلمبشدن آن، اقدام به فروش ملک کرده است؟ آیا قانوناً و عرفاً فروش این اموال توسط شرکت آتیۀ دماوند صحیح بوده یا خیر؟ چرا پس از گذشت تقریباً شش سال از دریافت حکم و همچنین پلمب کارخانه، شرکت آتیۀ دماوند بهعنوان فروشنده نتوانسته است این مشکل را رفع نماید؟ چرا شرکت آتیۀ دماوند خود را ملزم به رعایت قانون و برگرداندن ضرر و زیان نمیداند؟
در سال 1396، محمدرضا رستمی، عضو هیئتمدیره و مدیرعامل شرکت آتیۀ دماوند، در خصوص انتقال داراییهای شرکت کاغذ کارون و وضعیت پروندۀ حقوقی آن، در چهار بند شفافسازی کرد. در این بندها آمده است :
۱. این شرکت بهمنظور وصول مطالبات خود از شرکت کاغذسازی کارون نسبت به اسناد رهنی در اختیار از طریق حقوقی اقدام و در تاریخ 14/8/88، مبادرت به صدور اجراییه نمود. در ادامۀ روند توقیف، ارزیابی و مزایدۀ اموال و داراییهای رهنی به انجام رسید و نهایتاً اموال مذکور بهعنوان اموال تملیکی در مالکیت این شرکت قرار گرفت .
- این شرکت از طریق برگزاری مزایده اقدام به فروش اموال تملیکی نمود و نهایتاً برندۀ مزایده انتخاب گردید و طی قراردادهای شماره ۱۱/۷۰۴۵ و ۱۱/۷۰۴۶ مورخ ۹۲/۷/۸، اموال و داراییهای تملیکی شرکت کاغذ کارون به خریدار واگذار گردید .
- به موجب دادنامۀ مورخ ۹۳/۳/۳۱، صادره از دادگاه عمومی حقوقی تهران، شرکت کاغذسازی کارون ورشکسته اعلام گردید. با توجه به اینکه سند رسمی محل کارخانه در مرحلۀ تشریفات قانونی انتقال به نام خریدار بود، لذا در راستای حکم صادرۀ ادارۀ تصفیه و ورشکستگی در تاریخ 18/1/95، مبادرت به پلمب محل کارخانۀ سابق شرکت کاغذسازی کارون و مجموع اموال و داراییهای واگذارشده به خریدار نموده است .
- با توجه به اینکه تمامی اموال توفیقی قبل از تاریخ توقف و حتی قبل از طرح دعوی ورشکستگی در طی سالهای 88-90 به تملک این شرکت درآمده، مراتب مورد اعتراض این شرکت قرار گرفت و ضمن طرح دعوی حقوقی به خواستۀ فک پلمب، موضوع در حال پیگیری و دفاع و در جریان رسیدگی در مراجع قضایی قرار دارد .
آنچه تا کنون مشخص است، بعد از حدود شش سال، هنوز این پرونده باز است و متأسفانه شرکت آتیۀ دماوند حتی حاضر به اجرای قرارداد هم نیست؛ در حالی که در قرارداد صراحتاً آمده که فروشنده موظف است که ثمن پرداختی اولیه بهعلاوۀ 21درصد نرخ بهرۀ سالیانه را مسترد نماید و علاوه بر آن، کلیۀ هزینههای انجامشده نیز باید به نرخ روز محاسبه و بازگردانده شود؛ ولی تاکنون اقدامی در این راستا انجام نشده است. علاوه بر آن، کلیۀ هزینههای انجامشده نیز باید به نرخ روز محاسبه و بازگردانده شود؛ اما تا به امروز حرکتی از سوی شرکت آتیۀ دماوند صورت نگرفته است.
بهراستی چرا وقتی یک مجموعۀ خصوصی برای حل مشکل کاغذ که امروز نیز دچار بحران است، وارد مسیر سرمایهگذاری شده است، باید با چنین پرونده ای روبهرو باشد که حتی با گذشت شش سال، قدمی برای حل آن برداشته نشده است. این در صورتی است که همان طور که گفته شد، بازار با کمبود کاغذ و افزایش ششبرابری نرخ آن روبهرو است. در حالی که این مجموعه بزرگترین مجموعۀ تولید خمیر از باگاس در ایران است که ظرفیت 85هزارتنی خمیر برای تولید کاغذ تحریر و چاپ را دارد.
https://mananashr.ir/news/32607/
برای ذخیره در کلیپ برد کلیک کنید
نظر بدهید