به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی مجمع ناشران انقلاب اسلامی، منانشر، به نقل از خبرگزاری مهر، کتاب طنز «از ماست» شامل مجموعه‌آثاری از طنزنویسان کشور به‌تازگی با گردآوری ابوالفضل اقبالی توسط انتشارات تلاوت آرامش منتشر و راهی بازار نشر شده است.
طنزهای این‌کتاب در قالب نثر و نظم، به قلم برخی شاعران و نویسندگان معاصر کشور نوشته و گردآوری شده‌اند. عنوان کتاب نیز اشاره به مفهوم «ماست‌مالی» در فرهنگ عامه دارد که به‌شوخی در این‌کتاب، از آن، این‌چنین یاد شده است: شیوه‌ای خاص از سبک زندگی فرد، گروه یا جامعه را گویند. این اصطلاح اولین‌بار توسط انجمن «ماست پردازان فرهنگ‌گستر» مورد استفاده قرار گرفته و شامل مجموعه‌ای از عناصر سفیدرنگ است که در بافت فرهنگی یک جامعه نفوذ کرده و باعث استحاله فرهنگی آن جامعه می‌شوند. در این پدیده هرکدام از افراد جامعه سهم مهمی در ماست‌مالی فرهنگ داشته و در سطوح مختلف می‌توانند به این مهم بپردازند.
عناوین طنزهای چاپ‌شده در این‌کتاب به‌این‌ترتیب است:
قصه ما آدم‌ها، لبخندهای مستند، مردم‌آزارها، بیست حق مسلم، شیوه‌نامه ازدواج آسان، نیازمندی‌های شهر تهران، آقایان صنعت کردم!، جامعه‌شناسی بیمارستان!،‌ آی جماعت!، زرنگی تو آپارتمان‌نشینی، کارگاه آموزشی: اخلاق شهروندی در ۲۴ ساعت یا چگونه در ۲۴ساعت یک شهروند نمونه شویم؟، مانیفست شهربندی!، مرکز کشور جم، من پیشرفت می‌خوام!، گور بابای غیرت، وقتی کارمند بودم!
این قطعات طنز به‌ترتیب به قلم این‌طنزپردازان نوشته شده‌اند: همایون حسینیان، سعید بیابانکی، عباس احمدی، حامد تاملی، امید مهدی‌نژاد، ابوالفضل اقبالی، نسیم عرب امیری، عبدالله ترابی، ابوالفضل زرویی نصرآباد، اسماعیل امینی، حامد تاملی، غلامرضا حسینی، عباس احمدی، محمدرضا شهبازی، محمدرضا شهبازی، میرشمس‌الدین فلاح هاشمی.
در شوخی دیگری که در این‌کتاب با مفهوم ماست‌مالی شده، کلمات مرتبط ماست‌زدگی، ماست‌مالیزاسیون، ماست‌افشانی هم برای آن در نظر گرفته شده و همچنین اشاره شده که اخیرا رشته‌ای دانشگاهی نیز با عنوان مهندسی ماست‌پردازی، گرایش سخت‌افزار معرفی شده است.
در قسمتی از این‌کتاب می‌خوانیم:
سبک زندگی بیمار در بیمارستان دولتی:
صرف نظر از نوع بیماری شخص مریض که می‌تواند تفاوت‌های اندکی در کلیات سبک زندگی بیمار در بیمارستان‌های دولتی ایجاد نماید، مشخصات و ویژگی‌های کلی سبک زندگی بیماران در این بیمارستان‌ها به شرح زیر است:
۱- اغلب بیماران (چه در اورژانس و چه در بخش‌ها) همواره ذکر بر لب دارند و فقط در هنگام خواب است که این اذکار از لب آنها می‌افتد. با مطالعه گسترده‌ای که بر روی این اذکار صورت گرفته است می‌توان آنها را در چند ذکر غالب دسته‌بندی کرد که عبارتند از: آآآآخ!، واااایی!،‌ خدا ااا!، مااادر!، دکتر!، ...!......!، و تعدادی ذکر متفرقه دیگر!
۲- بیمار در این فضا معمولا ۲۰ ساعت از شبانه روز را در خواب (داوطلبانه یا داوطلبانه!) به سر برده و مابقی آن را به انجام کارهای متفرقه از قبیل خوردن و آشامیدن، دستشویی رفتن، نماز خواندن و گفتن ذکر مشغول است!
این‌کتاب با ۱۲۴ صفحه، شمارگان هزار نسخه و قیمت ۱۵ هزار تومان منتشر شده است.