امام خامنه‌ای: در مسئلۀ فرهنگ، بنده احساس یک ولنگاری می‌کنم
چهارشنبه 06 مرداد 1395

امام خامنه‌ای: در مسئلۀ فرهنگ، بنده احساس یک ولنگاری می‌کنم

امام خامنه‌ای در دیدار اخیر خود با نمایندگان مجلس دهم، فرمودند: «در موضوع فرهنگ، نوعی ولنگاری و بی‌اهتمامی در دستگاه‌های فرهنگی به چشم می‌خورد.»

 
به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی مجمع ناشران انقلاب اسلامی، منانشر، به نقل از دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت‌الله خامنه‌ای؛ امام خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار رئیس و نمایندگان مجلس دهم با تأکید بر لزوم حفظ اقتدار، هیبت و جایگاه در رأس امور بودن مجلس شورای اسلامی، به الزامات قانون‌گذاری خوب در مجلس اشاره کردند و با برشمردن اولویت‌های کاری مجلس در عرصه‌های اقتصاد مقاومتی، فرهنگ و سیاست‌های داخلی، منطقه‌ای و بین‌المللی، گفتند: مجلس شورای اسلامی باید ضمن دمیدن روح آرامش در کشور، «انقلابی» باشد و در قانون‌گذاری انقلابی عمل کند و به مواضع خصمانه و مغرضانۀ آمریکا، واکنش نشان دهد و در مقابل سیاست‌های استکبار ایستادگی کند.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای به لایحۀ برنامۀ ششم به‌عنوان یکی از دستور کارهای فوق‌العاده‌ی مهم مجلس جدید اشاره کردند و افزودند: شرایط کشور، شرایط ویژه‌ای است، بنابراین برنامۀ ششم باید با دقت و بدون هیچ اغماض و کوتاهی مورد بررسی و تصویب قرار گیرد.
رهبر انقلاب اسلامی سپس به موضوع اولویت‌های کاری مجلس دهم پرداختند و با تأکید بر اینکه «اقتصاد»، یک موضوع اصلی است، افزودند: نمایندگان مجلس، درخصوص عملی شدن اقتصاد مقاومتی بسیار تأثیرگذار هستند زیرا می‌توانند اقدامات اقتصادی دولت را در مسیر اقتصاد مقاومتی قرار دهند و همچنین این موضوع را از دولت مطالبه کنند.
امام خامنه‌ای در ادامه به موضوع فرهنگ به‌عنوان یکی دیگر از اولویت‌های کاری مجلس دهم اشاره کردند و گفتند: مسئلۀ اقتصاد، اولویت فوری و کنونی کشور است اما فرهنگ در بلندمدت از اقتصاد نیز مهم‌تر است.
ایشان افزودند: مسئلۀ فرهنگ یک مسئلۀ مستمرّی است و بسیار مهم است؛ حتّی در قضیّهۀ اقتصاد هم مهم است. برادران عزیز، خواهران عزیز! در مسئلۀ فرهنگ، بنده احساس یک ولنگاری می‌کنم؛ در دستگاه‌های فرهنگی -اعم از دستگاه‌های دولتی و غیر دولتی- یک نوع ولنگاری و بی‌اهتمامی در امر فرهنگ وجود دارد؛ چه در تولیدِ کالایِ فرهنگیِ مفید که کوتاهی می‌کنیم، چه در جلوگیری از تولید کالای فرهنگی مضر که کوتاهی می‌کنیم. اهمّیّت کالای فرهنگی از کالای مصرفی جسمانی کمتر نیست، بیشتر است. فرض کنید مرتّب تکرار بکنند که مثلاً فلان‌جور پفک مضر است، نخورید؛ حالا مگر ضررش چقدر است، چه‌جور ضرری است، چه میزان ضرر دارد، برای چند درصد از مردم ضرر دارد؟ این را دائماً می‌گویند، امّا ضرر فلان‌جور فیلم یا فلان‌جور کتاب یا فلان‌جور بازی رایانه‌ای یا امثال اینها را کسی جرئت نمی‌کند بگوید که نبادا متّهم بشوند به اینکه جلوی آزادی اطّلاعات و جریان آزاد اطّلاعات را گرفته‌اند. آنهایی که اساس این حرف‌ها هستند، خودشان بیشتر از ما در این مسائل سخت‌گیری می‌کنند؛ این را باور کنید. حالا آزادترین مناطق دنیا از لحاظ اطّلاعات، مثلاً فرض کنید دولت‌های غربی‌اند، ازجمله آمریکا؛ از خبرهای دقیق و روشنی که از آمریکا می‌رسد در کنترل اطّلاعات افراد و انگشت گذاشتن روی آن چیزهایی که دستگاه روی آنها حسّاس است، انسان واقعاً تعجّب می‌کند؛ ما یک‌دهم آنها کنترل اطّلاعاتی نداریم و نمی‌کنیم. بمجرّد اینکه [در اینجا] یک فیلمی را ممنوع کردند یا فرض کنید که یک جریان رایانه‌ای را مثلاً محدود کردند یا ممنوع کردند، فوراً آنها سروصدا بلند می‌کنند، ما هم باورمان می‌آید؛ ما هم باور می‌کنیم که واقعاً کار خطایی کرده‌ایم. نه آقا، باید مراقبت کرد! وظیفۀ ما تولید کالای فرهنگی مفید و جلوگیری از کالای فرهنگیِ مضر است. بنده در این زمینه احساس یک ولنگاری‌ای می‌کنم؛ باید این را شماها در نظر داشته باشید و اهمّیّت بدهید.
نظر بدهید