فرهنگ مدرنيته و توهم غرب

بعد از رنسانس در معنی «خدا» و «انسان» و «جهان» به انحراف افتاد و درنتیجه با واقعيات عالم، درست برخورد نكرد و تمدنی به وجود آورد كه بيشتر جواب‌گوی خيالات بشر است تا روح واقع‌بینی او و به‌جای تعامل با طبيعت و به انكشاف كشاندن آن، به تخريب و تسلط بر آن پرداخت. بشر جديد به‌جای تغيير خود برای هر چه بيشتر شايسته قرب الهی شدن، به تغيير و تخريب طبيعت پرداخت و بندگی خود را در زندگی زمينی فراموش كرد. این کتاب به تبیین ابعاد و مصادیق این جریان پرداخته است.