شنبه 23 مرداد 1395
دوکتاب انتشارات نیستان رونمایی شد
آئین رونمایی از دو کتاب تازه انتشارات نیستان «یوما» نوشتۀ مریم راهی و «به سپیدی یک رؤیا» نوشتۀ فاطمه سلیمانی در مجموعۀ فرهنگی شهدای انقلاب اسلامی (سرچشمه) برگزار شد.
بهگزارش پایگاه اطلاعرسانی مجمع ناشران انقلاب اسلامی، منانشر، به نقل از خبرگزاری فارس، آئین رونمایی از دو کتاب تازه منتشر شده از سوی انتشارات کتاب نیستان شامل «یوما» نوشتۀ مریم راهی و «به سپیدی یک رؤیا» نوشتۀ فاطمه سلیمانی عصر روز چهارشنبه 20 مرداد در مراسم باشکوهی با حضور جمع کثیری از اهالی کتاب و نیز نویسندگان و منتقدان در تالار گفتوگوی مجموعه فرهنگی شهدای انقلاب اسلامی (سرچشمه) برگزار شد.
در ابتدا سهیلا گلستانی بازیگر و کارگردان سینما به اجرای بخشهایی از این رمان برای مخاطبان پرداخت.
در آغاز مراسم که با اجرای مژده لواسانی برگزار شد، مریم راهی در پاسخ به سوالی دربارۀ چگونگی تألیف این رمان عنوان داشت: من به تاریخ علاقه دارم و بیشتر از آن به داستانهای تاریخی؛ اما نوشتن دربارۀ این قصه بسیار سخت بود. خمیرمایۀ نوشتن این داستان تاریخ خشک بود و باید آن را به داستان مبدل میکردم و همین من را وا میداشت تا بسیار محتاط باشم و با دقت کار کنم و البته کمی هم بترسم.
فاطمه سلیمانی ازندریانی نویسندۀ دیگر کتاب رونمایی شده در این مراسم نیز در پاسخ به همین سؤال مجری در سخنانی عنوان کرد: حضرت فاطمه معصومه (س) میدانست به راهی رفته که برایش مقصدی وجود ندارد. برای ایشان دیدار با امام رضا (ع) چیزی مانند یک رؤیا بود و برای همین من نیز اسم کتاب را به سپیدی یک رؤیا گذاشتم.
در ادامۀ این مراسم، نوبت اظهار نظر به قاسمعلی فراست نویسنده و منتقد نامآشنای ادبیات رسید.
وی در ابتدا عنوان کرد: این روزها هر کسی که به ادبیات بپردازد، قدم به وادی ارزشمندی گذاشته است و دستش را باید بوسید. از سوی دیگر پرداختن به مقولۀ دین در روزگار ما آن هم در ادبیات یک اتفاق عظیم و شاهکار است. عملکرد ما طوری بوده است که کمتر کسی جرئت پرداختن به این مقوله را در داستان دارد.
فراست همچنین تأکید کرد: داستاننویسی ایران معمولاً با زبان و لحن دچار مشکل است و این مسئله را میشود در آثار متعددی دید؛ اما این دو کتاب بهویژه رمان «به سپیدی یک رؤیا» بازیهای زبانی حسانگیزی را در خود ایجاد کردهاند که بسیار ستودنی است.
فاطمه راکعی از شاعران پیشکسوت کشور نیز که از دیگر میهمانان مراسم بود، در سخنان کوتاهی عنوان کرد: در آثار سینمایی و تلویزیونیمان این روزها شاهد اتفاقات حیرتانگیزی هستیم که ما را به فکر کردن به این مقوله وا میدارد که چطور ممکن است، بدون رعایت بسیاری از مسلمات دین چنین داستانی روایت شود. اما باید خوشحال باشیم که امروز و در قالب ادبیات شاهد رونمایی از رمانهایی هستیم که نمادی است از احساس مسئولیت و تعهد و روایتی دستنخورده از دو رویداد تاریخی.
داوود میرباقری نویسنده و کارگردان سینما و تلویزیون نیز که میهمان این مراسم بود در صحبت خود عنوان کرد: ما در حوزۀ کار برای سینما و تئاتر، در پرداختن به شخصیتهای تراز اول تاریخ اسلام دچار مشکلاتی هستیم؛ اما به گمانم در داستان این مشکلات کمتر روی دهد.
وی ادامه اد: به بنده پیشنهاد ساخت هر دوی این آثار داده شد؛ اما ترجیح دادم به سراغش نروم، چون در هر دوی آنها نمیشد به روی شخصیت اول داستان تکیه و مانور کرد. این اتفاق اما در ادبیات شدنی است و ما با استفاده از تخیل خودمان میتوانیم کار را جلو ببریم.
میرباقری همچنین افزود: در نوشتن اینگونه متنها ارائۀ کشمکشهای داستانی میتواند اصل باشد و به نظرم دو نویسنده جوان این رمانها باید دقت کنند که از پس خلق این مسئله در آثارشان برآیند.
وی در پایان بر متعارض نبودن مستندات تاریخی با روایت داستانی با وجود رعایت حس تخیلورزی نویسنده تأکید کرد.
نصرالله قادری نویسنده و نمایشنامهنویس و استاد دانشگاه نیز در ادامۀ این مراسم برای ایراد سخنرانی دعوت شد. وی سخنان خود را با این اظهارنظر شروع کرد: در زمینۀ نوع خاص ادبیات داستانی دینی در ایران و در جهان نظریۀ ادبی وجود ندارد و لذا اظهار نظر دربارۀ این دست از آثار مبنای شخصی دارد.
قادری افزود: در نظام آفرینش در جهان، نبود نگاه زنانه معنی ندارد. به عبارت دیگر، هر نویسنده و خالق اثری اگر وجه زنانه نداشته باشد، موفق به خلق اثر نمیشود؛ با این همه به باور من خالقان این دو رمان در کارشان به شدت مردسالارانه رفتار کردهاند.
وی همچنین تصریح کرد: رماننویس تاریخنویس نیست. او نباید چیزی را جعل کند؛ اما دریچۀ تخیل را نیز نباید ببندد. او موظف است قهرمانی را خلق کند که جدای از همۀ مسئولیتهایش به زمانۀ خود نیز جواب میدهد. به همین خاطر است که نوشتن بهویژه در حوزۀ تاریخی مانند راه رفتن روی میدان مین است.
قادری همچنین گفت: هر دوی این آثار دارای عاطفه سرشاری است و تمامی جملات آنها دارای هارمونی است و این در ریتم آنها تاثیر گذاشته است و موسیقی درستی به جملات کتاب داده است.
قادری همچنین تصریح کرد: رمان عرصهای برای روایت زندگی واقعی نیست که اگر اینگونه بود چیزی با عنوان رمان شیعی هرگز خلق نمیشد. ما باید یاد بگیریم که رمانی بنویسیم که نهتنها در ایران شیعه که در همه جای دنیا بشود آن را خواند و درک کرد. اگر چنین اتفاقی رخ دهد، بدون شک به خلق رمان شیعی دست یافتهایم.
محمد حسین، لطیفی کارگردان سینما و تلویزیون نیز در این مراسم در سخنانی گفت: حسرتم این است که ای کاش این دو کتاب یک پیش مجلدی هم داشت که روایت میکرد عشق خواهری مانند حضرت معصومه (س) به برادری مانند امام رضا (ع) چه پیشینهای دارد و این مسئله میتوانست خواننده را با این دو اثر بیشتر همراه کند.
حجتالاسلام محمدرضا زائری نیز در این مراسم در سخنانی عنوان کرد: هنر نویسنده باید بردن خواننده از مرزهای ظاهر به باطن باشد. ظاهر این دو کتاب وجود مبارک حضرت خدیجه (س) و وجود مبارک حضرت فاطمه معصومه (س) است؛ اما باطن هر دو کتاب به باور من حضرت فاطمه (س) است که در تمام دنیا استمرار یافته است. به باور من حضرت خدیجه (س) باور وجودی حضرت زهرا (س) را بیان میکند و حضرت معصومه (س) نیز ظرف حضرت فاطمه (س) برای استمرار یافتن در دنیاست. این حقیقت آنقدر قدسی است که برای نزدیکشدن به آن باید در ظرف دیگری بنشیند.
صادق کرمیار، نویسنده و کارگردان تلویزیون نیز در ادامۀ این مراسم در سخنانی عنوان کرد: خوشحالم که تلاش سیدمهدی شجاعی پس از سی سال در نهایت امروز محقق شده. مسئولان ما فکر میکنند که کار فرهنگی باید در یکی دو سال به ثمر بنشیند و بعد که نمیشود، دیگر کار نمیکنند، غافل از اینکه کار فرهنگی کار یک یا دو سال نیست و سالها برای ثمردادن زمان میطلبد.
کرمیار افزود: عرصۀ داستان عرصهای بیپایان است و هر هنری نیز با تقلید شروع میشود و اصل هنر هم چیزی جز تقلید نیست و این مسئله در ادبیات داستانی که حد و مرزی ندارد، بیشتر به چشم میخورد.
در پایان این مراسم، کیک رونمایی این دو کتاب بریده شده و در جمع هنرمندان از این دو اثر رونمایی شد.
در ابتدا سهیلا گلستانی بازیگر و کارگردان سینما به اجرای بخشهایی از این رمان برای مخاطبان پرداخت.
در آغاز مراسم که با اجرای مژده لواسانی برگزار شد، مریم راهی در پاسخ به سوالی دربارۀ چگونگی تألیف این رمان عنوان داشت: من به تاریخ علاقه دارم و بیشتر از آن به داستانهای تاریخی؛ اما نوشتن دربارۀ این قصه بسیار سخت بود. خمیرمایۀ نوشتن این داستان تاریخ خشک بود و باید آن را به داستان مبدل میکردم و همین من را وا میداشت تا بسیار محتاط باشم و با دقت کار کنم و البته کمی هم بترسم.
فاطمه سلیمانی ازندریانی نویسندۀ دیگر کتاب رونمایی شده در این مراسم نیز در پاسخ به همین سؤال مجری در سخنانی عنوان کرد: حضرت فاطمه معصومه (س) میدانست به راهی رفته که برایش مقصدی وجود ندارد. برای ایشان دیدار با امام رضا (ع) چیزی مانند یک رؤیا بود و برای همین من نیز اسم کتاب را به سپیدی یک رؤیا گذاشتم.
در ادامۀ این مراسم، نوبت اظهار نظر به قاسمعلی فراست نویسنده و منتقد نامآشنای ادبیات رسید.
وی در ابتدا عنوان کرد: این روزها هر کسی که به ادبیات بپردازد، قدم به وادی ارزشمندی گذاشته است و دستش را باید بوسید. از سوی دیگر پرداختن به مقولۀ دین در روزگار ما آن هم در ادبیات یک اتفاق عظیم و شاهکار است. عملکرد ما طوری بوده است که کمتر کسی جرئت پرداختن به این مقوله را در داستان دارد.
فراست همچنین تأکید کرد: داستاننویسی ایران معمولاً با زبان و لحن دچار مشکل است و این مسئله را میشود در آثار متعددی دید؛ اما این دو کتاب بهویژه رمان «به سپیدی یک رؤیا» بازیهای زبانی حسانگیزی را در خود ایجاد کردهاند که بسیار ستودنی است.
فاطمه راکعی از شاعران پیشکسوت کشور نیز که از دیگر میهمانان مراسم بود، در سخنان کوتاهی عنوان کرد: در آثار سینمایی و تلویزیونیمان این روزها شاهد اتفاقات حیرتانگیزی هستیم که ما را به فکر کردن به این مقوله وا میدارد که چطور ممکن است، بدون رعایت بسیاری از مسلمات دین چنین داستانی روایت شود. اما باید خوشحال باشیم که امروز و در قالب ادبیات شاهد رونمایی از رمانهایی هستیم که نمادی است از احساس مسئولیت و تعهد و روایتی دستنخورده از دو رویداد تاریخی.
داوود میرباقری نویسنده و کارگردان سینما و تلویزیون نیز که میهمان این مراسم بود در صحبت خود عنوان کرد: ما در حوزۀ کار برای سینما و تئاتر، در پرداختن به شخصیتهای تراز اول تاریخ اسلام دچار مشکلاتی هستیم؛ اما به گمانم در داستان این مشکلات کمتر روی دهد.
وی ادامه اد: به بنده پیشنهاد ساخت هر دوی این آثار داده شد؛ اما ترجیح دادم به سراغش نروم، چون در هر دوی آنها نمیشد به روی شخصیت اول داستان تکیه و مانور کرد. این اتفاق اما در ادبیات شدنی است و ما با استفاده از تخیل خودمان میتوانیم کار را جلو ببریم.
میرباقری همچنین افزود: در نوشتن اینگونه متنها ارائۀ کشمکشهای داستانی میتواند اصل باشد و به نظرم دو نویسنده جوان این رمانها باید دقت کنند که از پس خلق این مسئله در آثارشان برآیند.
وی در پایان بر متعارض نبودن مستندات تاریخی با روایت داستانی با وجود رعایت حس تخیلورزی نویسنده تأکید کرد.
نصرالله قادری نویسنده و نمایشنامهنویس و استاد دانشگاه نیز در ادامۀ این مراسم برای ایراد سخنرانی دعوت شد. وی سخنان خود را با این اظهارنظر شروع کرد: در زمینۀ نوع خاص ادبیات داستانی دینی در ایران و در جهان نظریۀ ادبی وجود ندارد و لذا اظهار نظر دربارۀ این دست از آثار مبنای شخصی دارد.
قادری افزود: در نظام آفرینش در جهان، نبود نگاه زنانه معنی ندارد. به عبارت دیگر، هر نویسنده و خالق اثری اگر وجه زنانه نداشته باشد، موفق به خلق اثر نمیشود؛ با این همه به باور من خالقان این دو رمان در کارشان به شدت مردسالارانه رفتار کردهاند.
وی همچنین تصریح کرد: رماننویس تاریخنویس نیست. او نباید چیزی را جعل کند؛ اما دریچۀ تخیل را نیز نباید ببندد. او موظف است قهرمانی را خلق کند که جدای از همۀ مسئولیتهایش به زمانۀ خود نیز جواب میدهد. به همین خاطر است که نوشتن بهویژه در حوزۀ تاریخی مانند راه رفتن روی میدان مین است.
قادری همچنین گفت: هر دوی این آثار دارای عاطفه سرشاری است و تمامی جملات آنها دارای هارمونی است و این در ریتم آنها تاثیر گذاشته است و موسیقی درستی به جملات کتاب داده است.
قادری همچنین تصریح کرد: رمان عرصهای برای روایت زندگی واقعی نیست که اگر اینگونه بود چیزی با عنوان رمان شیعی هرگز خلق نمیشد. ما باید یاد بگیریم که رمانی بنویسیم که نهتنها در ایران شیعه که در همه جای دنیا بشود آن را خواند و درک کرد. اگر چنین اتفاقی رخ دهد، بدون شک به خلق رمان شیعی دست یافتهایم.
محمد حسین، لطیفی کارگردان سینما و تلویزیون نیز در این مراسم در سخنانی گفت: حسرتم این است که ای کاش این دو کتاب یک پیش مجلدی هم داشت که روایت میکرد عشق خواهری مانند حضرت معصومه (س) به برادری مانند امام رضا (ع) چه پیشینهای دارد و این مسئله میتوانست خواننده را با این دو اثر بیشتر همراه کند.
حجتالاسلام محمدرضا زائری نیز در این مراسم در سخنانی عنوان کرد: هنر نویسنده باید بردن خواننده از مرزهای ظاهر به باطن باشد. ظاهر این دو کتاب وجود مبارک حضرت خدیجه (س) و وجود مبارک حضرت فاطمه معصومه (س) است؛ اما باطن هر دو کتاب به باور من حضرت فاطمه (س) است که در تمام دنیا استمرار یافته است. به باور من حضرت خدیجه (س) باور وجودی حضرت زهرا (س) را بیان میکند و حضرت معصومه (س) نیز ظرف حضرت فاطمه (س) برای استمرار یافتن در دنیاست. این حقیقت آنقدر قدسی است که برای نزدیکشدن به آن باید در ظرف دیگری بنشیند.
صادق کرمیار، نویسنده و کارگردان تلویزیون نیز در ادامۀ این مراسم در سخنانی عنوان کرد: خوشحالم که تلاش سیدمهدی شجاعی پس از سی سال در نهایت امروز محقق شده. مسئولان ما فکر میکنند که کار فرهنگی باید در یکی دو سال به ثمر بنشیند و بعد که نمیشود، دیگر کار نمیکنند، غافل از اینکه کار فرهنگی کار یک یا دو سال نیست و سالها برای ثمردادن زمان میطلبد.
کرمیار افزود: عرصۀ داستان عرصهای بیپایان است و هر هنری نیز با تقلید شروع میشود و اصل هنر هم چیزی جز تقلید نیست و این مسئله در ادبیات داستانی که حد و مرزی ندارد، بیشتر به چشم میخورد.
در پایان این مراسم، کیک رونمایی این دو کتاب بریده شده و در جمع هنرمندان از این دو اثر رونمایی شد.
https://mananashr.ir/news/777/
برای ذخیره در کلیپ برد کلیک کنید
نظر بدهید